… uit je eigen mond? Verdraaid lekker. Maar ook verdraaid moeilijk om het voor het eerst te zeggen. De kracht van nee is bijzonder om te ervaren, maar bijzonder lastig om mee te beginnen. We willen niet als egoïstisch bekend staan. Of we zijn bang iets te verliezen. Wat dat iets dan is? Geen idee.
Als je op alles ja zegt, cijfer je jezelf dan niet te veel weg? Zeg je dan niet nee tegen jezelf? Laatst heb ik voor het eerst nee gezegd tegen een behandeling van een patiënt. De vraag en bedoeling van de patiënt in relatie tot de klachten waren voor mij niet in lijn met mijn ethische overweging waarom ik iemand behandel. De communicatie met een huisarts maakte het makkelijker, maar het is nog steeds moeilijk om dan nee te zeggen tegen iemand die om je hulp vraagt. Maar wat als je nu zelf degene bent die om hulp vraagt? Of wat als je nee zegt omdat jij wel tevreden bent maar de ander niet en je niet nog een keer het proces wil doorlopen?
De andere kant van de medaille
Als je ja tegen jezelf zegt is het bijna niet mogelijk om ergens anders nee tegen te zeggen. Ook al zeg je dan óók nee tegen jezelf. Want wellicht moet je wel tussen twee dingen kiezen voor jezelf. Dan zeg je zowel ja als nee tegen jezelf. Zo werkt het ook met je dromen. Als je voor een droom gaat en die wilt najagen, weet dan dat andere dromen op de achtergrond worden gezet. Je kan simpelweg niet alles tegelijk. Je kan je tijd en energie maar een keer uitgeven.
Zolang je hier niet bewust van bent zal je proberen om alle ballen tegelijk in de lucht te houden. Het gevolg hier van is dat je veel tijd en energie verliest aan dingen welke niet bijdragen aan het bereiken van dromen. Het kan er zelfs voor zorgen dat je droom helemaal niet wordt bereikt omdat je droom niet je prioriteit heeft. Zeg eens een keer tijdelijk nee tegen de ene droom om de andere waar te maken. Twee halve dromen maken nog geen hele.
