Stilstaan is achteruitgang. Je moet tegenwoordig bezig blijven en doorontwikkelen en streven naar een betere morgen dan hoe goed vandaag is. Maar is dat wel zo? Is het zo dat in deze snelle maatschappij stilstaan áltijd achteruitgang is?
Ik denk dat stilstaan soms juist het juiste is om te doen. Want als je altijd maar doorgaat maar je in de verkeerde richting beweegt zal je alleen maar verder van je doel of droom af raken. Stilstaan betekent op dat moment juist dat je vooruitgang boekt.
Een paar jaar geleden tijdens mijn studietijd kregen wij de opdracht om een presentatie te houden rondom een wetenschappelijk onderwerp. Dit kon een bepaalde onderzoeksmethode zijn, een statistische benadering of juist een bespreking van een relevant artikel. Zolang er maar een duidelijke aanleiding was waarom je dit wetenschappelijke onderwerp koos.
Mijn keuze viel op: hoe meet je als therapeut vooruitgang bij patiënten met degeneratieve ziektebeelden, specifiek Parkinson?Oftewel: hoe weet je dat het effect van jou behandeling er is als iemand steeds slechter wordt?
Voor het bereiken van je dromen is het soms noodzakelijk om even stil te staan bij wat je aan het doen bent. Zit je nog op de goede weg? Doe je de dingen die je moet doen om je droom te behalen? Zijn er dingen die je niet meer moet doen? Zijn er dingen die je meer moet doen? Zijn er dingen die je weer moet doen? In de snelheid van de dag vergeten we soms om stil te staan. Soms is tien minuten per dag (of week of maand) voldoende om deze vragen te beantwoorden.
Wees lief voor jezelf en gun je dat moment van stilstaan. De weg er naar toe is vaak even mooi als de eindbestemming en die weg wil je niet snel aan je voorbij laten gaan.
