Het is weer een gekke week. En niet alleen vanwege de persconferentie rondom de corona maatregelen. Sowieso heb ik daar twijfels over. Eerder kwamen al berichten vanuit het inmiddels opgeheven Red Team in de media. Berichten waarin stond beschreven dat het advies van het Red Team niet gebruikt is om de corona pandemie te bestrijden. Maar los daarvan, kon de regering, op basis van de cijfers, niet eerder met een persconferentie en maatregelen komen?
Minister President van je dromen
Voor het bereiken van dromen is het altijd goed om te plannen, om te leren hoe je met veranderingen of onverwachte dingen om moet gaan en om te blijven reflecteren. En om iets te doen als het kan in plaats van af te wachten. Maar ook om, als je niet weet wat er is of wat je moet doen, op zoek te gaan naar de juiste informatie of vaardigheden.
Binnen de coronacijfers hoor ik nu vaak het onderscheid tussen wel of niet gevaccineerd zijn en een IC opname. Dit is slechts 1 van de parameters waar naar gekeken kan worden. Voordat er een vaccin was werd bijvoorbeeld BMI gebruikt als parameter. Ik vraag me af of deze parameter nog steeds een rol speelt of dat deze bewust buiten de media wordt gehouden? In de podcast met Steven Engel komt dit principe mooi naar voren. Als je met mensen werkt en je behandeld hen eerlijk dan zullen ze je dat teruggeven. Het gevoel van vechten tegen de bierkaai rondom deze maatregelen is wat bij mij overheerst. En die bierkaai is groter dan noodzakelijk.
Maar ook dit is verklaarbaar. Want het omgaan met de pandemie staat niet op zichzelf. De zorg is jarenlang uitgekleed. Waarom? Wat is de drijvende factor geweest? Was het geld? Is de zorg niet bedoeld om voor iedereen toegankelijk te zijn? Voor je dromen is het ook goed om je af te vragen: Waarom is dit mijn droom? En doe je dan de dingen die je moet doen om je droom te realiseren?
Omgaan met weerstand
Op maandag was Judith Noordzij te gast bij HLF8 van Johnny de Mol. Judith was met haar vriend Maarten te gast in de podcast en ik heb met bewondering gekeken naar haar televisie optreden. Niet alleen om hoe zij alles helder verwoorde rondom burn-out klachten. Maar vooral hoe zij zich aan een tafel met sceptici of tegenhangers die haar continue onderbraken de rust kon bewaren om haar boodschap te vertellen. Zonder zelf aan te vallen. Typhoon die ook aan tafel zat ondersteunde haar verhaal. Complimenten voor deze twee om in tien minuten vol aanvallen rustig te blijven aan een tafel van mensen die het niet konden of wilden begrijpen.
In de podcast met Judith en Maarten ging er van alles mis. In goed overleg bleek dat de eerder afgesproken tijd niet haalbaar was. Het werd wat later. Dan kun je balen, maar je kan ook dankbaar zijn dat iemand dit en verteld en dat iemand tijd voor je neemt om (in dit geval mijn) droom te ondersteunen. Vervolgens ging aan mijn kant van alles mis met de techniek, waardoor uiteindelijk de podcast er een was waar veel bewerking achteraf noodzakelijk was. Door de problemen was er een deel niet opgenomen. Maar als je eerlijk en aardig bent voor de mensen krijg je wat terug. En uiteindelijk staat er een waardevolle podcast, waarbij zij in hun eigen podcast ook nog aan de situatie refereerden dat in coronatijd het digitaal podcasten normaal was.
Plezier in de pandemie
Maar het digitale is niet het belangrijkste. Laten we eens meer kijken naar of we elkaar meer kunnen steunen en complimenten kunnen geven. Laten we begrip voor elkaar tonen. Laten we in gesprekken alles belichten en niet alleen de dingen gebruiken die toevallig goed uitkomen voor eigen gewin. Ja het is af en toe waardeloos en ja je kan daar niet altijd wat aan doen. Maar hoe je er mee om gaat kun je zeker wel veranderen. We willen allemaal dat we onze dromen kunnen realiseren en daarin moeten we de juiste keuzes maken. Maar samen kunnen we wellicht meer bereiken als we elkaar ondersteunen. Misschien wordt het leven daardoor ook wat leuker.
