Veel van de gasten die ik heb gesproken in de podcast geven aan dat reflecteren een enorme meerwaarde heeft op het bereiken van je dromen. Al deze gesprekken hebben mij ook naar mezelf laten kijken. Hoe kan het dat ik nog geen vijf jaar geleden zonder baan op een tropisch strand stond en nu zoveel verder ben gekomen?
Bij het beantwoorden van deze vraag kan ik maar tot een conclusie komen: dankzij reflecteren. Als je de tijd en ruimte hebt (in mijn geval noodgedwongen dankzij het faillissement van de praktijk waar ik werkte) kun je bepalen waar je naar toe wilt gaan. Terwijl ik in de tropische bries op het zandstrand in de hangmat lag bedacht ik wat me gelukkig maakt. Geluk is de basis van veel dromen. We denken dat het bereiken van een droom ons gelukkig maakt. Ik ben er achter dat de weg naar de droom toe je ook gelukkig maakt. Althans, in mijn geval.
Terwijl ik in die hangmat lag en over de kalme zee keek had ik voor het eerst in lange tijd een boek in handen. En dan niet een studieboek (ik was net klaar met een opleiding) maar een boek wat ik zelf wilde lezen. Een boek over een onderwerp wat me interessant leek. Bedankt Meneer Covey! Liggend in de hangmat was het moment waarop alles twee versnellingen hoger is gegaan. Ik werd mij meer bewust van het fenomeen proactiviteit en wat dat mij kan brengen. En dat op een plek waar alles enorm traag ging.
Wat kan reflectie je brengen?
Als je iets wilt, dan moet je er voor gaan. Simpel als dat. Afwachten zorgt er niet voor dat je verder komt. Maar je moet out of the box blijven denken. In mijn middelbare schooltijd had ik samen met een aantal vrienden een Nederlandse hiphop website. Het was een hobby, meer niet. Maar die hobby heeft me meer gebracht dan ik destijds kon vermoeden (bedankt reflectie). Wij hebben destijds cd’s gerecenseerd, artikelen geschreven, interviews gegeven, muziek gemaakt, toernooien georganiseerd en wat nog meer. We waren zo serieus bezig dat we zelfs vergaderingen planden om te bepalen wat we verder wilden met de website en hoe we konden groeien. Onze droom was zelfs nog een concert organiseren, ook al is dat nooit concreet geworden. Reden was onder andere dat we met te veel waren en niet proactief genoeg.
Inmiddels is de podcast Dromen is voor Volwassenen (op het moment van schrijven) achtentwintig afleveringen onderweg en zijn de afleveringen in totaal meer dan 2500 keer beluisterd. Dit had ik nooit kunnen bevatten toen ik er mee begon. Laat staan dat ik had kunnen bevatten dat ik zulke toffe gasten zou hebben. Maar ook had ik niet kunnen bevatten hoeveel energie het geeft om met mensen te spreken die dromen waarmaken of meer kennis hebben dan ik heb op bepaalde gebieden. En wat die gesprekken voor mij betekenen in het bereiken van mijn dromen. De verzamelde kennis heb ik gebundeld in het boek “Dromen is voor Volwassenen” waarvan zowel een paperback als ebook versie beschikbaar is.
Uit reflectiemomenten kun je waardevolle lessen leren. Kansen komen soms maar een keer voorbij. En die kansen moet je altijd proberen te grijpen. Zelfs als je alleen maar een onderbuikgevoel hebt dat er mogelijk een kans in zit. Dromen is voor Volwassenen, maar dan moet je jezelf wel toelaten om te dromen…
